Dit deel van het reisverslag beslaat de eerste week, waarin we met de camper en trailer de motoren meenemen tot aan Bulgarije. Daar kunnen we de camper en aanhanger laten staan en op de motor verder rijden door Turkije en Georgië.
Dag 1: vrijdag 9 juni 2023
Start: Bodegraven
Eind: Schärding (D)
Kilometers: bus & aanhanger
Het doel is om zo snel mogelijk naar Bulgarije te rijden om vanaf daar met de motor verder te reizen. Ja, we hadden er ook voor kunnen kiezen om met de motor het hele stuk te rijden, maar we zijn met de bus en aanhanger sneller in Bulgarije en het is een stuk comfortabeler reizen voor de eerste 2300 km. Bovendien scheelt het enorm in tijd wat we dan kunnen besteden in gebieden waar we nog niet geweest zijn. Verwacht dus van de eerste 3 dagen geen spannend motorreisverslag, maar een paar bijzonderheden willen we jullie niet onthouden.
Vanuit het Groene Hart staan we na 1 dag aan de grens met Oostenrijk op een nogal typische camping. De eigenaar van zo’n 75 jaar oud staat in een smoezelig hemd achter de balie en accepteert alleen cash. Door eerdere ervaringen in Duitsland waren we daar al op voorbereid. De camping zelf heeft een kekke jaren 70 inrichting waar de tijd heeft stilgestaan en het onderhoud ook wat is achtergebleven.
De camping staat vol met campers waarvan een aantal de elektrische fietsen in een eigen tent daarnaast staan. We zijn beide verbaasd dat die tenten überhaupt bestaan. Aan de andere kant: het eten en bier in de Gaststube op de camping zijn prima, dus na een lange dag Autobahn kunnen we op tijd naar bed.
Dag 2: zaterdag 10 juni 2024
Start: Schärding (D)
Eind: Szeged (H)
Kilometers: bus & aanhanger
De volgende dag rijden we vanuit Schärding in een streep door naar een camping in Szeged (Hongarije) vlak aan de grens met Servië. Dat is niet slecht voor slechts twee dagen rijden. We lopen de stad nog even in voor de beroemde Szeged versie van vissoep (Szegedi halászlé).
Op de stadscamping hebben we een mooie plek gevonden, strak aan de Tisza rivier met uitzicht over Szeged. De camping ligt binnen het natuurlijke overstromingsgebied en blijkbaar hebben ze na de laatste keer het water inclusief gestrande boom maar in het zwembad laten liggen. De kikkers zijn er in ieder geval blij mee zo te horen.
Dag 3: zondag 11 juni 2023
Start: Szeged (H)
Eind: Idilevo (BG)
Kilometers: bus & aanhanger
Die leuke boot aan de overkant bleek een discoboot te zijn. De hele nacht hebben we mogen genieten van een enorme herrie: stampende muziek, gillende mensen en motoren en auto’s die over de kade aan de overkant van het water racen. En waar we in eerste instantie dachten een fantastische plek gevonden te hebben aan het water, ervaren we nu de gevolgen daarvan: het geluid komt keihard over het water onze bus binnen…
Na de hele nacht meer gedommeld dan geslapen te hebben, zijn we allebei om 5 uur klaarwakker. De muziek is dan eindelijk gestopt, maar het gillen en de racende auto’s blijven nog even aanhouden. We kijken elkaar aan en besluiten dan maar in te pakken en verder te rijden. Snel een koffie, stroom afkoppelen en de motorkoffers verhuizen van de voorkant van de bus naar de achterkant en dan kunnen we weg.
Om 6 uur ’s ochtends passeren we de grens met Servië en kunnen we door naar Bulgarije. De EU uitreizen gaat overigens redelijk vlot, maar als we halverwege de middag de EU weer in willen aan de grens met Bulgarije kost dat al gauw een uur voor we die gepasseerd zijn. Alles moet open en gecontroleerd worden.
Aan het einde van de dag komen we aan in Idilevo en zetten de bus met aanhanger op een veldje van Motocamp Bulgaria. Daar huren we een kamer, douchen, drinken een biertje en maken een diner in de gezamenlijke keuken. Het eerste stuk met de bus en aanhanger zit er op, nu kan het echte avontuur beginnen!
Dag 4: maandag 12 juni 2023
Start: Idilevo (BG)
Eind: Idilevo
Kilometers: 127
Vandaag kunnen we eindelijk motorrijden! Het plan is om een paar dagen op Motocamp te blijven en daarna verder te reizen. We rijden vandaag een rondje door de buurt om te zien of alles werkt. Thuis hebben we alles dubbel gecheckt en wat we op het vervolg van de reis mee willen nemen alvast in de zijkoffers gedaan, maar toch voelt het anders als je het eerste stuk niet op de motor aflegt. Je vraagt je voortdurend af of je wel alles bij je hebt. Tegelijkertijd hebben we altijd te veel mee en kun je ter plekke vaak ook nog wel kopen wat je nodig hebt.
Het Buzludzha monument (Herdenkingshuis van de Bulgaarse Communistische Partij) willen we als eerste bezoeken, maar door een verkeerde afslag komen we uiteindelijk bovenop de Shipka-pas bij het Shipka monument uit. Helaas is het meenemen van vuurwapens verboden, dus we houden het maar bij een bezichtiging van de buitenkant. Vanaf het uitkijkpunt zien we in de verte het Buzludzha monument liggen. Die gaan we dan morgen maar bezoeken.
De Shipka-pas is overigens wel een aanrader! Super bochtig, mooi asfalt en fantastisch uitzicht. Helaas speelt het weer vandaag niet echt mee en halverwege de middag rijden we terug richting de camping, doen wat boodschappen en doden de rest van de tijd met het uitzoeken wat we nu uiteindelijk wel of niet mee willen nemen op de motor. De rest leggen we terug in de bus.
Motocamp Bulgaria is een soort hub waar motorreizigers elkaar op de heen- of terugweg treffen en het is echt een aanrader als je in de buurt bent! De eigenaars hebben zelf de halve (of misschien wel de hele) wereld doorkruist per motor en hebben een fantastische plek gecreëerd. Je kunt er kamperen of een kamer huren en er is een keuken met lange tafel waar je met anderen kunt bijpraten en ervaringen uitwisselen. Er staat een koelkast met drinken en een kast met eten. Wat je gebruikt hou je bij in een schrift en bij vertrek of per dag reken je af wat je gebruikt hebt. Ook kan de eigenaar alle onderdelen of banden voor je regelen: even van te voren mailen en ze liggen klaar voor je als daar aankomt.
Als het nodig is of als je wilt, kun je zelfs je motor tijdelijk stallen. Er staan motoren met de meest exotische kentekenplaten zoals Alaska en Nieuw Zeeland. Gelukkig staan er ook wat bekende gele platen met het blauwe NL vlaggetje tussen 😊.
’s Avonds zitten we bij het kampvuur en hebben we goede gesprekken met een Duitse man die de halve wereld al per motor heeft bereisd en een Nederlandse jongen die aan de start van zijn reis staat. Erg leuk om gelijkgestemden te ontmoeten en tips en ideeën uit te wisselen .
Dag 5: dinsdag 13 juni 2023
Start: Idilevo (BG)
Eind: Idilevo
Kilometers: 229
Vandaag dan maar de juiste weg naar het Buzludzha monument zoeken. Dat iconische ding willen we toch wel in het echt zien. Het weer is een stuk beter dan gisteren, dus we gaan op pad. In een van de eerste dorpjes stuurt mijn Transalp ineens zwaar en de achterkant zwabbert. Ik vraag via de intercom aan Coco, die achter mij rijdt, of er iets te zien is en zij geeft door dat de achterband leeg loopt. Lekker dan, mijn eerste lekke band in jaren motorrijden en dan ook nog in een ietepieterig dorpje in Bulgarije… Gelukkig staan we niet in de regen op een modderige berg, dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Ik laat de motor uitrollen naar het dorpsplein en zet de motor in de schaduw. Na een snelle inspectie blijkt er een spijker in het loopvlak van de vrijwel nieuwe band te zitten.
Na wat overleg besluiten we dat Coco het beste kan terug rijden naar de camping en dan de bus met aanhanger ophaalt, zodat we de Transalp mee kunnen nemen en op de camping de band kunnen plakken.
Ze is nog niet uit het zicht of naast mij stopt een oude Bulgaarse man in een aftandse Renault. Zijn Nederlands is net zo goed als mijn Bulgaars, maar na wat ouderwets met de hand gebaren om uit te leggen wat er aan de hand is, moet ik bij hem instappen. Ik grijp nog snel mijn jas mee en hij brengt mij zo’n 500 meter verderop naar een garage waar hij met de eigenaar praat. Die laat me weten dat ik de motor moet ophalen en brengen zodat hij kan de band repareren.
De oude man brengt mij terug en ik duw de motor naar de garage. Het is best warm, maar ik ben al lang blij dat mijn band geplakt kan worden. De garagist spreekt een klein beetje Engels en ik kom er achter dat vandaag eigenlijk zijn laatste vakantiedag was, maar dat hij door de hoeveelheid werk toch maar een dag eerder begonnen is. Soms heb je mazzel!
Na de demontage wordt de binnenband van de Transalp geplakt en binnen een half uur kan ik weer verder. De kosten zijn 10 LEV (5 euro) en ik geef de man een extra 10 LEV voor de service en een biertje. Superblij dat ik weer verder kan, rij ik terug naar de camping om Coco op te halen en alsnog naar het Buzludzha monument te rijden.
Het monument is best indrukwekkend en dat was indertijd waarschijnlijk ook de bedoeling. Het ligt boven op een berg en is megalomaan. De tand des tijds heeft flink toegeslagen en is hier en daar wat afgebrokkeld en inmiddels ook al leeg geplunderd. Ook vogels hebben er een fijne plek gevonden om in te nestelen. Er zijn al jaren plannen om het gebouw te restaureren en rondleidingen te geven, maar ik heb niet de indruk dat ze er erg veel haast mee maken.
Als we terug op de camping zijn, komen er drie oudere Duitsers op Royal Enfield Himalayans aanrijden. Zij komen terug van een rondje Georgië en Armenië. Nadat iedereen is gesetteld en heeft gegeten, steken we het vuur aan en bevragen we de nieuw aangekomen reizigers het hemd van het lijf: erg handig om tips en bestemmingen uit te wisselen. We krijgen er steeds meer zin in!