Blauwe ogen en oude theaters
Als wij ‘s ochtends willen ontbijten, blijkt het restaurant donker en leeg. Dan maar zonder ontbijt vertrekken. Meestal is er onderweg wel iets te vinden.
Onze eerste stop is Syri i Kaltër (Blue Eye Spring), een zoetwaterbron waar per seconde zo’n 6000 liter water helder water uitstroomt. Het blauwe water wordt ingekaderd door fel groen van allerlei planten, struiken en bomen. Het is werkelijk prachtig om te zien, maar een enorm toeristische plek waarbij de mensen dringen en door het water heen lopen om maar de beste selfie te kunnen maken.
Iets verder op het terrein zijn grote terrassen aangelegd en hier ontbijten we met uitzicht op een riviertje. Het duurt even voor we ons eten krijgen en moeten weer door de mensenmassa terug naar de motoren om vervolgens met moeite van het parkeerterrein af te komen. Zo druk is het er. We vervolgen onze weg en rijden op ons gemak naar het zuiden.
De volgende stop is Butrint, een oud Griekse stad in het uiterste zuiden van Albanië met prachtige opgravingen. Door de jaren heen zijn er beschavingen op elkaar gebouwd en waar nog de restanten van een amfitheater, Venetiaans kasteel en een Romeins badhuis te vinden zijn. Mocht je in de buurt zijn dan is dit echt een aanrader! Albanië kent een laag prijspeil, maar in het museum mochten we omgerekend € 7 euro voor twee blikjes cola aftikken. Redelijke kans dat we te veel betaald hebben…
We beseffen ons nu dat we op het verste punt van huis zijn. Vanaf nu zijn alle kilometers weer richting huis.
Vandaag is het weer een dag met tropische temperaturen en we gaan op zoek naar een camping aan de kust. Die camping vinden we in Ksamil waar de eigenaar zijn achtertuin en eerste verdieping (!) omgetoverd heeft tot een mini-camping (Ksamil Caravan Camping). Als we het terrein oplopen om te vragen of er nog plek is, wordt ons eerst een ijskoffie aangeboden: “Ga eerst maar even zitten en kijk dan maar of de camping je bevalt.” Dat is de ultieme vorm van gastvrijheid!
We mogen kiezen tussen een plek in de tuin of een plek op de eerste verdieping van het huis. Op het platte dak heeft de eigenaar een aantal standplaatsen voor tenten gecreëerd met een schaduwdoek erboven zodat de zeewind voor verkoeling kan zorgen. Opmerkelijk! Gezien de constructie van onze tent (we hebben haringen nodig) besluiten we toch maar een plekje in de tuin te kiezen.
Op de camping kunnen we gebruik maken van de diverse koelkasten die her en der staan, net als het gasfornuis. Op een tafeltje staan de ingrediënten klaar om zelf ijskoffie te kunnen maken. Dit is de meest gastvrije camping die wij ooit zijn tegengekomen. De vrouw van de eigenaar biedt ons continu snoep en ijskoffie aan. Het is net of je bij je ouders thuis bent en je moeder voor je wil zorgen.
We besluiten een dagje rust te nemen en twee nachten op deze camping te blijven. Nadat de tent is opgezet, wandelen we naar de zee voor een verkoelende duik. Vanaf het strand is Korfoe duidelijk zichtbaar en we zien de ferry’s heen en weer varen tussen Korfoe en Sarandë.
Terug op de camping ontmoeten we Mac. Mac is een Australiër van een jaar of 50 die zijn zaak heeft verkocht en ‘s zomers op zijn Harley door Europa reist. In het najaar vertrekt hij naar Azië waar hij op zijn Transalp door de regio reist. Dat levert in ieder geval voldoende gespreksstof op en eerlijk gezegd was ik best een beetje jaloers.
