Weer een prachtige dag! Eerst maar eens geld halen bij het postkantoor. Dat gaat inderdaad makkelijk: ik geef bij de man achter de balie aan hoeveel ik van welke valuta wil hebben, toets mijn pincode in en ik krijg uitbetaald. Mooi, dat is geregeld.
Omdat het mooi weer is, plannen we een korte tour door de omgeving. Best lekker om weer eens zonder koffers te rijden. Halverwege de route op de R407 houdt de asfalt weg plotseling op en gaat over in gravel. Omdat dit op de kaart een doorgaande weg is, rijden we door in de hoop dat het beter wordt. Op de kaart staat immers een weg, maar de Tomtom laat een groene vlakte zien. Op een t-splitsing slaan we, op goed gevoel, rechts af. Al snel wordt de weg minder goed en bestaat vervolgens alleen nog uit diepe, modderige sporen van vrachtwagens die hout van de berg af vervoeren. De weg wordt steeds slechter en toch gaan we ervan uit dat het beter wordt. Op de kaart staat immers…
We ploeteren door en zien dat de lucht ineens pikzwart wordt. Uiteindelijk wint het verstand het van de overmoed en keren we. Op de eerder genoemde t-splitsing gaan we nu linksaf en na een paar kilometer staan we op de verharde weg.
We rijden onder de pikzwarte lucht terug naar de camping en in no-time breekt het los. Binnen dertig seconden zijn we allebei doorweekt. Het water spoelt in als een beek over de weg en neemt zand en modder mee. Aangekomen op de camping blijkt dat we de handdoeken buiten hadden laten liggen om te drogen. Dat was dus minder slim. We hangen onze natte zooi in de wasruimte van de camping om te drogen, eten soep en gaan in de slaapzakken liggen om weer op te warmen.
