Terug naar de vorige eeuw
Het begon met een vingeroefening en een liedje. Ronde een uur of acht ’s avonds. Het liep uit op een nacht vol house, meezingers, blaffende en huilende honden, huilende baby en een krijsende kat. Nee, heel denderend hebben we niet geslapen. Dus we waren vroeg op en rond een uur of acht al op de weg.
Bij de grensovergang van Hongarije naar Roemenië bleken we toch even te moeten stoppen: de grens van Hongarije was uitgestorven, maar bij die van Roemenië bleken drie mannen onderuitgezakt in een plastic stoel toch even onze paspoorten te willen zien.
De sfeer in Roemenië was anders dan in Hongarije. Roemenië is nog weidser, gaat nog een aantal decennia terug in de tijd. Zo zie je in het landschap koeien en paarden los rond lopen en schapen gaan in kuddes mee met de schaapherder. Verder moet je niet schrikken van een paard en wagen of een mini trekker met bak er achter. Ook zie je regelmatig oude trucks en auto’s in gebruik bij de bewoners van de kleinere dorpen.
Timisoara was prachtig voor de paar kilometer dat we er doorheen gereden zijn. Het is vast de moeite waard om er te stoppen en rond te lopen: we zijn er de meest prachtige gebouwen en kerken gepasseerd, maar met 38 graden Celsius en een omleiding met file heeft ons doen beslissen om de stad zo snel mogelijk te verlaten.
We hebben er voor gekozen om een kleine omleiding te maken door Parcul Național Semenic – Steile Caraşului. Nou ja, klein… Maar de koelte van de lage bergen en de bomen doen ons goed. In de stad was het immers 35 graden. Het is een prachtig maar arm gebied waarover, naast het natuurschoon, niet veel meer te vertellen valt dat het ijzererts dat gebruikt is voor de Eiffeltoren hier vandaan komt.
Omdat het al wat laat werd, hebben we gezocht naar een camping of pension, maar die zijn bijna niet vinden in die omgeving. Iets om rekening mee te houden als je naar deze streek reist.
Uiteindelijk hebben we 8 uur op de motor gezeten en pas in Coronini kunnen we een pension vinden waar we kunnen slapen. Het heeft een fantastisch uitzicht over de Donau en kijkt uit op Servië. Er komt een korte bui over, maar het uitzicht en de luxe van koud bier en een eigen douche is priceless…
