Best lekker slapen in zo’n luxe penthouse. Het ontbijt blijkt voortreffelijk! Verse broodjes, kazen, worst, etc worden continu aangevuld. Verzadigd stappen we rond half negen op de motor. Vandaag willen we in ieder geval naar Macedonië, maar waar precies dat zien we wel.
We rijden over prachtige wegen en slingeren richting het zuiden. Volgens de kaart kun je via de 436 door de bergen naar Macedonië. Het eerste stuk is inderdaad prachtig. Maar langzamerhand gaat de weg over in een zandpad, vervolgens kiezels (lees: keien) en daarna een enorme blubberbende. We besluiten om te keren en net als we weer op een begaanbaar stuk aangekomen zijn, komt een jongen op een crossmotor ons tegemoet rijden en stopt. Hij vraagt of we verdwaald zijn. Na een kort gesprek met hem, komen we er achter dat de mensen die we onderweg bramen hebben zien plukken, hem hebben gewaarschuwd dat er Servische motorpolitie in de omgeving zou rondrijden. Onze Revit jassen en witte helmen lijken blijkbaar erg op wat de lokale politie draagt.
Na een leuk gesprek rijden we terug naar Leskovac om via de hoofdweg de grens over te gaan. Al met al zo’n anderhalf uur vertraging, maar wel een ervaring rijker.
Een half uur later passeren we de grens met Macedonië. Inmiddels is het rond het middaguur en 36 graden. We tanken, drinken iets en zoeken via internet een camping. Die blijken in Macedonië niet dik gezaaid en uiteindelijk belanden we op camping Rockland in Demir Kapija. De camping doet overigens zijn naam eer aan: een kaal veld met gras en geen schaduw. In een hoek van de camping staat een tent die ooit door de rode halve maan als noodtent gebruikt is. Hoe die daar verzeild is geraakt, zal wel een raadsel blijven.
Voor 10 euro per nacht, die we overigens in Euro’s kunnen betalen, liggen de verwachtingen sowieso niet hoog. Op deze camping maken we voor het eerst kennis met zwerfdieren: een jong katje vindt ons gezelschap super interessant en later maken we kennis met een pup die aan komt lopen.
In de buurtsuper halen we wat koude biertjes en wat eten. Vandaag hebben we bijna 400 kilometer gereden, dus het is best lekker om met een koud biertje naar de ondergaande zon te kijken.
Laat op de avond arriveert een familie verdeeld over 3 grote 4×4’s, voorzien van allerlei gadgets als verstralers waarmee de camping ineens baadt in het licht en een muziekinstallatie die best hard kan. Daar gaat de rust, tijd om de tent op te zoeken.
