Georgië: het reisverslag

Waarom zou je op de motor door Georgië willen rijden? Die vraag is ons voor vertrek meerdere keren gesteld en eigenlijk kunnen we achteraf pas het antwoord geven: het is zo’n mooi en veelzijdig land, dat wil je gezien hebben!

En toegegeven: als je voor de snelle doordraai bochten gaat op strak asfalt dan heb je in Georgië niets te zoeken. Zoek je avontuur, mooie landschappen en grote afwisseling binnen een relatief klein land dan is Georgië wellicht jouw volgende reisdoel.

Ligging

Voorbereiding

Als je met je eigen motor naar Georgië wil rijden, dan heb je vooral tijd nodig. Wij hebben ervoor gekozen om de motoren op de aanhanger naar Bulgarije te vervoeren en vanaf daar op de motor via de Turkse Zwarte Zeekust naar Georgië te rijden. In Turkije hebben we voor een mix van doorgaande en binnendoor wegen gekozen en uiteindelijk duurde het 8 dagen voordat we vanuit huis aan de Georgische grens stonden. Dat betekent dat je al zeker 15 dagen nodig hebt om heen en weer te rijden. Vervolgens hebben we 19 dagen in Georgië rondgereden.

Verzekering

Je reguliere motorverzekering geldt niet in Georgië. Je kunt makkelijk vooraf via de website tpl.ge/en een geldige verzekering afsluiten. Dat werkt makkelijker dan er één op de grenspost proberen te regelen. De meeste verzekeringen gelden wel in Turkije, maar is het slim om dat wel even te checken. Vergeet niet om je originele groene kaart mee te nemen. Die kun je bij je verzekeraar opvragen. Een PDF-je op je telefoon wordt vaak niet geaccepteerd, hebben we van diverse mensen gehoord.

Landschap

Georgië is ontzettend divers. Zo vind je aan de Zwarte Zee kust moderne badplaatsen met strakke architectuur. Weliswaar wordt die afgewisseld met huizen in armoedige toestand, maar je kunt zien dat het land er hard aan werkt om er iets van te maken. Mijn idee is dat je over een jaar of tien plaatsen als Batumi en Poti niet meer herkent.

Daarnaast heb je in het noorden de Grote Kaukasus. Deze bergketen grenst aan de noordgrens met Rusland en heeft hoge bergtoppen. Als je de weg naar Mestia en Ushguli neemt, dan rijd je op zo’n 2000 meter hoogte en zie je links en rechts nog steeds enorme bergtoppen opduiken. De Elbroes bijvoorbeeld is ruim 5600 meter hoog.

In het zuiden heb je de Kleine Kaukasus. Deze ligt 100 kilometer zuidelijker bijna parallel aan de Grote Kaukasus en heeft meteen een heel ander landschap. Hier vind je grote groene uitgestrekte vlakten waar je sporadisch een dorpje ziet. De enorme leegte is indrukwekkend.

Tussen deze twee bergkammen in ligt een enorme vlakte met een relatief mild klimaat waar druiven voor de wijnbouw geteeld worden. Die wijn alleen al is de moeite waard, omdat Georgië als bakermat van de wijn beschouwd kan worden. Er zouden ruim 500 soorten druiven in die regio verbouwd zijn, tot de Russen het land binnenvielen en de wijnbouw reduceerden tot zo’n 25 soorten druiven. Ze zijn erin geslaagd om er weer 400 te verbouwen en sommige wijnen mogen niet eens geëxporteerd worden. Er wordt daar al duizenden jaren op een bijzondere manier wijn gemaakt, gerijpt in ondergrondse lemen vaten en dat geeft de wijn haar bijzondere smaak en oranje kleur.

Het uiterste oosten, tegen de grens met Azerbeidzjan, is een steppeachtig landschap met droge vlaktes. Deze verscheidenheid in een land dat iets meer dan 1,5 keer zo groot is als Nederland maakt dat Georgië (in ieder geval voor ons) een super interessant (motor)land is. Door het grote verschil in landschap zul je ook merken dat het klimaat sterk wisselt. Zo zie je aan de kust palmbomen en blijft in de bergen de sneeuw lang liggen.

Mensen en taal

Wij hebben ons geen seconde onveilig gevoeld in Georgië. Mensen zijn erg aardig en geïnteresseerd in buitenlanders, tenminste buiten Tbilisi. Ze willen graag weten war je vandaan komt en wat je van hun land vindt.

Taal
Georgisch is met niks te vergelijken. Het klinkt als Russisch maar dat is het zeker niet en het schrift bestaat uit ‘krulletjes’. Niks Europees of Cyrillisch dus een menukaart of opschrift boven een winkel is een uitdaging…

Jongeren spreken vaak wel een beetje Engels (zeker in steden en de wat meer toeristische gebieden) en ouderen en op het platteland spreekt men naast Georgisch vooral Russisch. Coco spreekt gelukkig een beetje Russisch en dat helpt zeker, al wordt Russisch beschouwd als de taal van de vroegere bezetter en dus niet meer door iedereen geapprecieerd. Als ze echter merken dat je geen Rus bent, dan zullen ze je zeker helpen.
Daarnaast kom je met het al oude handen- en voetenwerk een heel eind.

Wegen en verkeer

De wegen zijn over het algemeen slecht. Er is een klein stuk snelweg met redelijk asfalt, maar de andere ‘doorgaande’ wegen hebben behoorlijk wat kuilen en gaten. Over het algemeen geen probleem om die te ontwijken, maar als het regent dan zie je die dus niet. De kleinere wegen bestaan uit gravel, zand en keien. Ook redelijk te doen bij droog weer, maar tijdens of na een bui veranderen die in glibberige paden. Op de wegenkaart staan bij wegen al opmerkingen als ‘afhankelijk van de weersomstandigheden’. Wegen (of wat daarvoor moet doorgaan) worden ook gebruikt voor de afvoer van water en sneeuw en dat laat diepe sporen in het oppervlak na.

Er zijn voor de liefhebber ook een groot aantal onverharde passen, zoals bijvoorbeeld de Abano pas in het noordoosten. Dit is één van hoogst berijdbare passen in de Kaukasus, is 67 kilometer lang en maar een klein deel van het jaar open. Hopelijk vind je de weg leuk, want hij loopt dood in de stad Omalo en je mag dus via dezelfde weg terug.

Wij hebben voor de reis voor de Continentaal TKC 60 gekozen, maar hadden achteraf voor de grip wel een tikkie meer offroad banden willen hebben, ook al zijn we zonder kleerscheuren weer thuisgekomen.

De gaten in de weg zijn waarschijnlijk ook de reden waarom je veel auto’s zonder voor- en achterbumper ziet rijden. Die worden er door de gaten en de kracht van het water gewoon afgerukt. Tijdens een hevige bui zag ik 100 meter voor mij een bumper van een Volkswagen bus afvliegen. Die wil je niet tegen je aan hebben.

Het verkeer in steden is niet spannend. Mensen toeteren veel, maar dat is vooral om hun aanwezigheid aan te geven. Het verkeer is een organisch geheel waarin iedereen zijn weg wel vindt. Waar het asfalt breed genoeg is voor drie voortuigen, zul je ondanks de belijning voor twee banen toch regelmatig zien dat er drie naast elkaar rijden of elkaar inhalen. Motoren rijden er niet veel en dus hebben ze soms wat moeite om in te schatten waar je gaat rijden: als een brommer op het randje van de weg of breed als een auto. Tip is om net zo mee te dansen op de weg als alle andere auto’s, bussen en vrachtwagens doen.

In steden kan het wel enorm druk zijn en dan sta je in de motorpak dampend van het zweet te wachten voor kruispunten of verkeerslichten.

Navigeren
De Tomtom met werelddekking geeft bijzonder genoeg geen dekking in Georgië. Wij hebben onze weg gezocht met een wegenkaart, aangevuld met Google Maps. Plaatsnamen worden vrijwel altijd zowel in het Georgisch als Engels aangeduid. Dat maakt het zoeken wat makkelijker.

Brandstof
Benzine is ruim verkrijgbaar en je kunt bijna overal met je bankkaart betalen. In juni 2023 betaalden wij ongeveer 80 cent per liter. Vraag wel om premium benzine want die heeft octaangehalte 95, de rest zit op 90 of 92.

Verblijf

Kamperen
Er zijn niet veel campings in het land. De enkelen die er zijn, hebben we gevonden via de app iOverlander. Verwacht niet te veel van de voorzieningen: als je mazzel hebt is er een hurktoilet, anders is er gewoon een gat in de grond.
En op Camping Wifi in Mestia die wij via die app vonden, werkte de wifi niet. Wel zat er een superschatting pasgeboren kalfje vastgebonden aan de boom naast onze tent. En zo ondervonden we wel vaker dat er iets aangeboden werd, dat er uiteindelijk helemaal niet bleek te zijn. Ga er dus maar vanuit dat er geen of minimale voorzieningen zijn.
Wildkamperen is overigens toegestaan in Georgië en net zo leuk! Vergeet dan niet je schepje mee te nemen…

Hotels
Hotels vind je makkelijk via Google of de bekende booking sites. Wij betaalden tussen de 15 en 30 euro voor een kamer per nacht.

Highlights en ervaringen:

• Grotwoningen
• Mestia en Ushguli
• Military Road
• Kloosters en Kerken
• Tblisi
• Wijn en eten

Maar als je toch liever de reis volgt, dan kan dat ook via de dagverslagen!

Tips

Betalen en prijspeil
Geldautomaten zijn in het hele land te vinden. Je kunt er Georgische Lari’s of US Dollars pinnen en in een enkele automaat zag ik dat je Euro’s kon opnemen. Wij hadden voor de zekerheid Euro’s meegenomen, maar die hebben we niet nodig gehad en op de terugweg in Oostenrijk en Duitsland pas uitgegeven.
Het prijspeil ligt laag. Een uitgebreide maaltijd heb je voor 8-10 euro per persoon en een liter wijn op een terras kost zo’n 5 euro. Ben je meer van het bier, dan heb je een groot glas voor nog geen euro op je terrastafel staan.
Kook je zelf dan is het nog goedkoper, vlees

Internet
Veel hotels, restaurants, etc bieden wifi aan. Wil je toch internet op je telefoon dan koop je voor 7 euro een plaatselijke simkaart met 100GB data. De medewerkers in telefoonwinkels in grotere plaatsen spreken meestal Engels en helpen je graag. Wij hadden een simkaart van XXXX en die had een prima dekking in het land.

Meer weten?

In een paar pagina’s en wat foto’s kun je een land niet vangen. Wil je meer weten of denk je er over om zelf naar Georgië te gaan en heb je vragen neem dan gewoon contact met ons op.