Wel netjes op de weg blijven
Na de tenten ingepakt te hebben, eerst maar ontbijten in Cluses bij bakkerij Histoire de pains. En een tip bij deze is zeker de pain au chocolat avec almandes te proberen!
Tijdens deze vakantie hebben we al snel afgeleerd om zelf koffie te zetten en te ontbijten op de camping. In Frankrijk vind je voldoende bakkerijen waar je voor niet al te veel geld verse broodjes (of gebakjes) kunt eten met een kopje espresso.
Tegen lunchtijd reden we door het plaatsje Beaufort waar het een drukte van jewelste was. Overal wandelde mensen die lukraak overstaken. Wat de reden van de drukte was, konden wij niet echt achterhalen. Zo’n bijzondere plaats is nu ook weer niet.
Bij de afgeladen plaatselijke pizzeria toch nog een plekje kunnen vinden om te lunchen, soms heb je dat verdiend als je natgeregend bent.
Aanrader is wel om op tijd te tanken als je door de bergen rijdt. De Garmin gaf netjes aan dat er in Beaufort een tankstation zou zitten , maar die bleek al een tijdje gesloten te zijn. Net als de volgende pomp trouwens die de Garmin aangaf. Toch maar eens op zoek gaan naar een update, want dit is wel vervelend als het brandstofreservelampje al een tijdje knippert.
In het volgende dorp was er gelukkig nog wel een pomp en het grote bord dat er naast stond dat dit de laatste pomp voor de cols is, was dus niet gelogen.
Snel verder de bergen in !
De Cormet de Roselend (1968 m) is een bergpas gelegen in de Franse Alpen. De bergpas is vooral bekend vanwege wielrenetappes in de Ronde van Frankrijk.
“The pass is closed in winters. It’s traversed by the D 925 road. It’s asphalted and links Beaufort in the Beaufortain valley and Bourg-Saint-Maurice in the Tarentaise Valley.”
“The beautiful Lac de Roselend is perhaps what makes this pass stand out. This combined with lovely views of the Mont Blanc mountains has made the pass road become one of the most popular in the Alps.”
Zowel de Col als Lac de Roselend zijn een aanrader! Prachtige vergezichten en een ijsblauw meer! Zelfs in de regen was het prachtig. Gelukkig werd het in de loop van de dag droog en trok de lucht open.
Boven op de col, vlak voor de afdeling naar Bourg St Maurice stond er ineens een bordje op de weg ‘Route Barrée’. Tja, wat doe je dan? Rijd je terug of toch maar door in de hoop dat er voor een motorfiets toch wel een gaatje is om door te rijden? Meneer A. rijdt tenslotte niet voor niets op een all-road motor..
Na elkaar even aangekeken te hebben, toch maar besloten om door te rijden. Omkeren kan altijd nog. De volgende kilometers kwamen wij geen tegenliggers meer tegen. Na een kilometer of 10 stond er een politieauto op de weg, naast een stuk weg waar de vangrail mistte. In de bomen een aantal meters lager hing er iets wat in betere tijden een bestelbus was geweest. Op de verdere weg naar beneden kwamen we het zware materieel van het bergingsbedrijf al tegen.
Omdat het nu droog was, maar de lucht er wel weer dreigend uitzag zijn we gestopt in Bourg – St-Maurice. Een hipster camping waarbij een vriendelijke jongedame ons bij het inschrijven vertelde dat er maar een gedeelte van het sanitair toegankelijk was. Daarmee bedoelde ze dat iedereen op de camping (allemaal sporters) slechts vijf douches moesten delen, omdat het tweede gebouw nog niet klaar was. De omgeving wordt veel bezocht door allerlei soorten sportbeoefenaars: van kajakkers tot mountainbikers waardoor de camping lijkt op een afdeling van Bever-zwerfsport.
Naar aanleiding van die sanitair-situatie had er best wat van de prijs af gemogen. Goedkoop was het niet in ieder geval.
Gelukkig maakte de avond veel goed. Naast de camping werd een groot feest georganiseerd om 14 juli te vieren. Bier, eten, een dansvloer met DJ én natuurlijk vuurwerk. Best slim van die Fransen om een feestdag midden in juli te plannen, want dan heb je natuurlijk de meeste kans op mooi weer.