Passo Gavia en dello Stelvio!
Van deze fijne camping beginnen we aan de dag waar we erg naar uitkeken: we gaan de Gavia en Stelvio pas over. Eerst in Edolo een ontbijtje met croissant (die in Italië een brioche heet).
Vanuit Edolo zijn we snel bij de Passo Gavia. De weg omhoog is vaak niet breder dan een flink fietspad (en tocht rijden er campers omhoog en omlaag) en het asfalt laat vooral bovenin wat te wensen over. Maar wat een uitzicht! Eigenlijk wil je elke 100 meter stoppen om een foto te maken.
Bovenop het inmiddels vertrouwde selfie-momentje, een kopje koffie en een stickertje voor op de motorkoffer.
Ook de afdaling van de Gavia is prachtig.
Na de afdaling is het niet ver naar de Passo dello Stelvio, die in het Duits Stilfersjoch heet. Waar de Stelvio over het algemeen aangeduid wordt als weg die je als motorrijder een keer gereden moet hebben, valt hij ons wat tegen. 40 haarspeldbochten achter elkaar om omhoog te komen en 48 om er weer af te komen. Gelukkig zijn ze genummerd zodat je weet hoe lang het nog duurt.
Verder is het nogal druk op de weg: veel motorrijders, auto’s, opgeschoten gastjes in hun GTI’tjes die proberen motorrijders in te halen, wandelaars, fietsers en een verdwaalde scootmobiel en handfietser. Wij vonden het niet heel ontspannen rijden.
Bovenop de top is het circus compleet: allerlei stalletjes met worst, hamburgers en natuurlijk de onvermijdelijke t-shirtverkopers. Vlug maar weer weg…
De Stelvio achterlatend rijden wij richting Oostenrijk. Borden en opschriften zijn steeds meer tweetalig, zowel Duits als Italiaans, toch maar op Wikipedia gezocht hoe dat nu precies zat:
Sinds het begin van de 8e eeuw maakt het gebied van het huidige Noord- en Zuid-Tirol deel uit van het Hertogdom Beieren, in 1027 komt ook Trentino als bisdom in de Beierse invloedssfeer, en in 1363 worden deze gebieden Habsburgs. Sindsdien maken ze deel uit van Oostenrijk. Echter, na de Eerste Wereldoorlog mochten Trentino en het zuidelijke deel van Tirol door Italië geannexeerd worden als beloning voor de Italiaanse keuze voor het geallieerde kamp tijdens de oorlog.
De huidige provincie Zuid-Tirol was destijds voor 95% Duitstalig, maar werd in de volgende twee decennia toenemend veritaliaanst door massale immigratie. Alle Duitstalige geografische namen werden naar het Italiaans vertaald en als enige verplicht gesteld. Ook de naam Tirol werd verboden, en tot op heden spreekt men in het Italiaans nog steeds uitsluitend van Alto Adige. In het openbare leven, de media en het onderwijs werd de Duitse taal verboden.
De bergen worden afgewisseld met glooiende landschappen en halverwege de middag bereiken wij Imst. De campingeigenaar is een verwoed motorrijder geweest die noodgedwongen geen motor meer kan rijden. Hij geeft ons wel allerlei kaartjes en tips over routes die we zeker moeten rijden.
De naam van de camping is trouwens enigszins misleidend: ‘Camping am swimmbad’ ligt inderdaad naast het zwembad en is geen onderdeel van de camping.
- Vertrek: 08:30 uur
- Aankomst: 14:30 uur
- Aantal gereden km’s: 269 km
- Route: Edolo – Ponte di Legno – Gavia – Bormio – Stelvio – Glorenza – Imst
- Do: Gavia. Echt prachtig. Wij vonden de afdaling mooier dan het stuk omhoog, dus wellicht is de andere richting op leuker rijden.
- Don’t: Stelvio. Echt alleen maar moeten opletten op andere weggebruikers en het is een grote kermis. Niets mee gekregen van de weg, het uitzicht of het bochten rijden.
- Camping: Activcamping am Swimmbad
- Oordeel: Hele fijne camping. De eigenaar red zelf ook motor tot hij een ernstig ongeluk kreeg. Hij gaf ons enkele tips en routes in de omgeving. Volgend jaar een goede reden om weer terug te komen.